Gisteren is een nogal drukke dag geweest.

We moesten met een ferry van Gryllefjord naar Andenes overvaren. De vertrektijd van de ferry was om 11 uur. Maar omdat we niet van tevoren konden reserveren en we werden aangeraden om bijtijds aanwezig te zijn moesten we rond 8 uur Finnsnes verlaten. Hoewel de rit maar 62 km. was kregen we het advies om een zeer ruim uur voor de reis naar de ferry uit te trekken.

En dus waren we om 9 uur in Gryllefjord en stonden we als eerste in de oprijbaan.Het was zonnig weer en windstil, dus werden de luie stoelen uit de auto gehaald en op een plaats in de zon gezet. En zo hebben we ruim een uur op de boot gewacht. Even in de zen modus.

De overtocht naar Andenes verliep enigszins onstuimig, er stond een flinke deining.

In Andenes waren we natuurlijk wel aan een bak koffie toe. Die vonden we in een alleraardigst restaurantje waar we in het Nederlands te woord werden gestaan door een meisje uit België.

We wilden in het stadje ook het Whale Centre, en dan met name het museum, bezoeken.

De rondleiding begon pas om 15,45 uur, dus hadden we nog ruim een uur om langs de vuurtoren en de kustlijn te lopen en ook daar weer in de zon te zitten.

De rondleiding in het museum was zeer interessant, onze gids, Ruud, is een Nederlander.

Aan het einde van de tour bleek dat het voor hem de eerste keer was dat hij als gids optrad.

We hebben er niets van gemerkt.

En nu op naar Svolvaer, de volgende slaapplaats. De rit was ruim 200 km. Regelmatig moest er 60km. per uur gereden worden dus het schoot niet erg op. Tot overmaat van ramp ging er plotseling een symbooltje oplichten op het navigatie systeem dat aangaf dat er een veerboot te nemen was. We hadden in het reisprogramma wel iets gelezen over een ferry, maar er stond ook bij dat er een tunnel als alternatief was. Die tunnel konden we niet vinden, echter toen we een bocht uitkwamen zagen we wel een veerboot varen, we konden nog niet zien of hij net was vertrokken of naar ons toekwam.

Bij de terminal aangekomen zagen we dat hij net aan het afmeren was. Wat nog belangrijker was; hij zou ook nog een keer vertrekken richting Svolvaer.

Het was inmiddels n.l. al 6 uur geworden. Om dat de afvaart was gepland om 18,30 uur besloten we ons altijd aanwezige noodrantsoen aan te spreken en in de auto van een welverdiend diner te genieten.

Na een rustige overtocht en nog een uur rijden waren we rond 8 uur in een zeer comfortabel hotel in Svolvaer.