Akaroa, dinsdag 5 maart 2019

Toen we vanmorgen aan dek kwamen zagen we dat de ¨Noordam¨ voor anker lag in de baai van Akaroa.

We moesten dus met een tender (reddingsboot) aan de wal gebracht worden. E.e.a. duurde nogal lang, zodat we met ruim een uur vertraging vertrokken richting Christchurch. Hier werden we afgezet bij een artgallery. Dat wekte nogal wat verbazing bij ons en vele medepassagiers.

Er was in het geheel geen sprake van een bezoek aan een artgallery in ons programma.

Bij navraag bleek dat het bezoek optioneel was en dat we ook direkt konden doorlopen naar de Botanische tuin , die wel in het programma zat. Maar dat was dan wel enkele honderden meters lopen.

We hebben het maar voor lief genomen en zijn vrolijk fluitend op pad gegaan.

Het bezoek aan de tuin was meer dan de moeite waard. We hebben er van de prachtige bomen, planten, bloemen en vooral de rust en het stralende weer kunnen genieten.

Voor we weer in de bus stapten hebben we koffie gedronken en een zeer lichte maaltijd genuttigd.

Er zou ons een snack worden aangeboden namens HAL, maar daar wachten we nog steeds op.

In het International Antarctic Centre kregen we alles te zien en horen over het leven en werken in dit Zuidpool gebied.We ondergingen een 4D film waarin we met een schip door het ijs voeren, als het schip een ijsschots raakte begon de stoel waarin we zaten te schudden, kwam er buiswater over dek dan werden we ook een beetje nat. Een leuke ervaring !

Ook een ritje met een ¨Hägglund¨ stond op het program, we mochten in een amfibievoertuig op rupsbanden stappen, en werden vastgesnoerd. Het ritje ging over steile heuvels, een stapel boomstammetjes en een hoopje autobanden. Doordat e.e.a. met een behoorlijke snelheid ging werden we stevig door elkaar geschud, maar goed dat we in veiligheidsgordels zaten en ons konden vasthouden aan lussen in het plafond.

In een apart gedeelte van het centrum konden we heel jonge pinguïns bekijken.

Er was ook een hal waar we de weersomstandigheden aan de zuidpool konden ervaren. We kregen een warme jas aan en mochten de hal betreden waar het min 8 graden was. Maar......toen stak er een wind op van 40 km per uur en was de gevoelstemperatuur als snel min 18 graden.

Wat waren we blij dat we de zon even later weer zagen.