Svolvaer 1

Gisteren is een nogal drukke dag geweest.

We moesten met een ferry van Gryllefjord naar Andenes overvaren. De vertrektijd van de ferry was om 11 uur. Maar omdat we niet van tevoren konden reserveren en we werden aangeraden om bijtijds aanwezig te zijn moesten we rond 8 uur Finnsnes verlaten. Hoewel de rit maar 62 km. was kregen we het advies om een zeer ruim uur voor de reis naar de ferry uit te trekken.

En dus waren we om 9 uur in Gryllefjord en stonden we als eerste in de oprijbaan.Het was zonnig weer en windstil, dus werden de luie stoelen uit de auto gehaald en op een plaats in de zon gezet. En zo hebben we ruim een uur op de boot gewacht. Even in de zen modus.

De overtocht naar Andenes verliep enigszins onstuimig, er stond een flinke deining.

In Andenes waren we natuurlijk wel aan een bak koffie toe. Die vonden we in een alleraardigst restaurantje waar we in het Nederlands te woord werden gestaan door een meisje uit België.

We wilden in het stadje ook het Whale Centre, en dan met name het museum, bezoeken.

De rondleiding begon pas om 15,45 uur, dus hadden we nog ruim een uur om langs de vuurtoren en de kustlijn te lopen en ook daar weer in de zon te zitten.

De rondleiding in het museum was zeer interessant, onze gids, Ruud, is een Nederlander.

Aan het einde van de tour bleek dat het voor hem de eerste keer was dat hij als gids optrad.

We hebben er niets van gemerkt.

En nu op naar Svolvaer, de volgende slaapplaats. De rit was ruim 200 km. Regelmatig moest er 60km. per uur gereden worden dus het schoot niet erg op. Tot overmaat van ramp ging er plotseling een symbooltje oplichten op het navigatie systeem dat aangaf dat er een veerboot te nemen was. We hadden in het reisprogramma wel iets gelezen over een ferry, maar er stond ook bij dat er een tunnel als alternatief was. Die tunnel konden we niet vinden, echter toen we een bocht uitkwamen zagen we wel een veerboot varen, we konden nog niet zien of hij net was vertrokken of naar ons toekwam.

Bij de terminal aangekomen zagen we dat hij net aan het afmeren was. Wat nog belangrijker was; hij zou ook nog een keer vertrekken richting Svolvaer.

Het was inmiddels n.l. al 6 uur geworden. Om dat de afvaart was gepland om 18,30 uur besloten we ons altijd aanwezige noodrantsoen aan te spreken en in de auto van een welverdiend diner te genieten.

Na een rustige overtocht en nog een uur rijden waren we rond 8 uur in een zeer comfortabel hotel in Svolvaer.

Finnsnes

Gisteren hadden we een betrekkelijk korte rit voor boeg toen we uit Honnigsvag vertrokken.

Er waren slechts 212 km.`s te overbruggen.

Net voor de middag waren we in Alta waar we het World Heritage Rock Art Centrebezochten.

Eerst hebben we op een terras van het museum van een kop koffie en de zon genoten. Daar waren we aan toe na onze arctische ervaringen.

Op het buitenterreinwas te zien hoe mensen tussen de 5000 en 7000 jaar geleden tekeningen in rotsen hebben gemaakt.

Via vlonders kwamen we langs de diverse rotspartijen. We kregen d.m.v. eenboekje,in het Nederlands,een goede uitleg.

Het hotel bleek slechts een paar km. verwijderd van het museum.

Het was gelegen boven een enorm winkelcentrum. Daar hebben we even door heen gesjokt. En het is ons gelukt om alle aangeboden lekkernijen te weerstaan.

Het ontbijt in alle hotels is zo lekker en gevarieerd dat we eigen lijk weer teveel eten en met een zeer lichte lunch genoegen kunnen nemen.

Vanmorgen hadden we ruim 400 km. te rijden om in Finnsnes te geraken. De weg ging veelal langs fjorden en we hebben dan ook van een prachtig uitzicht kunnen genieten.

Vanmorgen vroeg waren we weer alleen op de weg, pas later was er sprake van enkele mede weggebruikers.

Onderweg zijn tientallen borden waarop staat aangegeven dat er elanden kunnen oversteken. Wij hebben ze nog niet gezien. Wel zien we regelmatig geiten en rendieren.

Een dezer dagen moesten we vol in remmen omdat er een rendier familie de weg wilde oversteken zonder eerst naar links, rechts en weer links gekeken te hebben.Het is gelukkig goed afgelopen.

Honningsvag

Wat we gisteren vergeten zijn te vermelden :

Omdat we tijdens onze elandsafari nul elanden hebben gespot komen we in aanmerking om de helft van het door ons betaalde bedrag te laten terug betalen. Inmiddels is er een E mail uitgegaan met dit verzoek en hebben we ook bericht gehad dat het bedrag terug gestort is. Dat is pas aardig !

Vanmorgen wilden we een Sami museum gaan bezoeken als we in Noorwegen waren. Voor alle zekerheid even de recensies bekeken op Tripadvisor. En die waren zo slecht dat we besloten het museum in Inari te bezoeken voor we op pad zouden gaan. Het museum bleek vlakbij het hotel te zijn waar we gelogeerd hadden.

We hebben de exposities bekeken en een video gezien. De buiten expositie lag verspreid over een park. Er waren huizen te zien waar in de Sami (Lappen) hebben gewoond. Ook waren er diverse werktuigen die werden gebruikt om dieren in te lokken en zo te vangen.

Toen we de Fins / Noorse grens gepasseerd waren veranderde het uitzicht als bij toverslag.

De huizen hadden een andere uitstraling en het leek wel of de bossen ook anders waren.

Het verkeer is in beide landen verschillend dan we gewend zijn in Nederland.

Het is er vooral stil op de weg, vanmorgen hebben we in 75 minuten geen enkele auto ingehaald en zijn we ook niet ingehaald. Uit de tegengestelde richting hebben we wel enkele voertuigen gezien.

Aangekomen in Honningsvag besloten we door te rijden naar Nordkapp, ca. 30 km. Verderop.

We wilden dat eigenlijk morgenochtend doen. Maar we verwachtten in de middag betere weersomstandigheden te hebben dan vroeg in de ochtend.

Dus we reden in een schraal zonnetje naar de kaap, toen we een paar honderd meter van de ingang verwijderd waren reden we plotseling in een behoorlijk dichte mist. De temperatuur was gedaald naar 3 graden en er stond een akelig briesje.

We hebben eerst binnen een film bekeken en een lichtshow mee gemaakt.

Omdat het nog steeds mistig was zijn we snel naar de globe, het symbool van de kaap, gelopen.

Er was geen sprake van een uitzicht dus zochten we snel de warmte van de auto op om koers te zetten naar het hotel.

De foto`s bij dit verhaal zijn ¨geleend¨ van het internet

Inari

Gisteren werden we rond 21.00 uur opgehaald bij het hotel om deel te gaan neen aan de Moose (Eland) Safari.

Er was nog een Nederlands stel in het busje aanwezig en er waren 2 Engels sprekende dames.

We hadden geen idee hoe lang de tour zou gaan duren, maar we verwachtten op zijn laatst rond middernacht terug te zijn. Dat pakte enigszins anders uit.

Onze, van origine, Engelse chauffeur en gids wist van alles over de dieren en hun territorium te vertellen.

Toen we de geasfalteerde weg verlieten en een bospad in reden bleek dat we al 50 km. van de stad verwijderd waren. We reden talloze paden in en zochten naar een plek waar de elanden zich zouden kunnen ophouden. Voorlopig echter zonder resultaat.

Aangekomen bij het ¨basecamp¨ kregen we te horen dat er eerst wat gegeten en gedronken moest worden voordat we verder konden gaan met de zoektocht.

Dus hebben we ons tegoed gedaan aan zeer smakelijke pannenkoeken en ander lekkers.

En verder ging het weer, we moeten bijna alle paden in de omgeving afgereden zijn.

Er werd verschillende keren gestopt omdat iemand dacht een eland te zien, maar dan bleek turend door de verrekijker dat het een vreemd gevormde boom of rotsblok was.

We hebben geen enkele eland gezien, de teller bleef steken op 3 hazen, een hett en enkele bijzondere vogels waarvan we de naam vergeten zijn.

Toen we voor het hotel werden afgezet bleek het 03.45 uur te zijn !

We hebben dan wel geen elanden gezien, het was wel een aparte ervaring, we hebben de hele nacht in daglicht gereden. De zon is niet onder geweest.

Gelukkig konden we nog een paar uur slapen want vandaag hadden we ook weer een rijk gevuld programma.

In Vikajärvi hebben we een stuk langs de wild kolkende rivier gelopen.

In Sodankylä zagen we de oudste Sai kerk van Lapland.

We bezochten Kultamuseo, het goudmuseum. Hier kregen we alles te zien en horen over de goudwinning in het verleden.

We hebben door prachtige bosrijke gebieden gereden en langs mooie meren.

Langs de weg zagen we 5 rendieren die zich geduldig lieten bekijken. Later zagen er nog meer in her grasland liggen.

En nu zijn we moe, na het lanceren van dit relaas gaan de ogen toe. Morgen, hoe kan het ook anders, belooft een drukke dag te worden. We komen dan op de plaats die we als een van de hoogte punten van de trip zien : de Noordkaap.

Rovaniemi

Er stond een harde en koude wind toen we gisteren uit Vuokatti vertrokken.

De weg naar Rovaniemi, de volgende overnachtingsplaats, voerde weer door eindeloze bossen en langs talloze meren. 

In Turkansaari bezochten we het openlucht museum. Het was eigenlijk een dorp waar vroeger de mensen woonden die in de houtbouw werkzaam waren. 

Alles wat we zagen was in oorspronkelijke staat, we zagen de slaapzalen met stapelbedden, de keukens en eetzalen etc. 

Tegen het middaguur waren we in Oulu, hier hebben we voormalige zoutpakhuizen en de oude markthal gezien, in een van de kramen was men vis aan het bakken en daar mochten we wat van proeven.

Verderop in Tornio bezochten we de oudste geheel houten kerk van Noord Finland.

Na het nuttigen van een rendierburger checkten we in in hotel Santa Claus. Alles ademt hier kerstman, ook in de zomer dus.

Vandaag stonden er 2 excursies op het programma, voor de eerste werden we in de ochtend opgehaald door Lorenzo, een jongen van Italiaanse origine die hier studeert en tijdelijk woont.

Hij nam ons mee naar Santa Claus Village , een attractie park ook weer geheel in het teken van kerstmis en de kerstman.

Er zijn meer van dit soort parken in de stad, maar dit is het enige dat in de zomermaanden geopend is.

Het was er volgens Lorenzo daarom toch nog behoorlijk druk. Er waren mensen van diverse nationaliteiten. En ze wilden allemaal met Santa Claus op de foto. Wij wilden dat eigenlijk niet maar het zat bij de prijs inbegrepen, dus vooruit maar. 

En passant waren we ook de poolcirkel overgestoken, als bewijs daarvoor kregen we een heus certificaat uitgereikt.

Ook kregen we de gelegenheid de rendieren van de kerstman te voederen.

Als besluit hebben we samen met de gids genoten van een zeer smakelijke lunch.

Straks, om 21.00 uur worden we opgehaald om een eland safari te gaan doen. 

Over deze bezigheid wordt u in een later stadium geinformeerd

Vuokatti

Toen we gisteren in Helsinki wakker werden regende het hard.

Na een uitgebreid ontbijt, waar we ons vooral aan diverse soorten vis tegoed deden, vertrokken we met een mager zonnetje aan de hemel.

Later zou het bijna onbewolkt worden en werden temperaturen van 22 graden bereikt.

In Jyväskylä hebben we door het moderne centrum gewandeld en koffie gedronken.

De rit naar Kuopio ging deels over snelwegen waar de maximum snelheid van 120 km. per uur was.

Maar er waren ook grote stukken waar slecht 80 km. per uur gereden kon worden.

Het is dus een lange rit geworden, gelukkig maakte het prachtige uitzicht veel goed. Natuurlijk zijn we door bosrijke gebieden gereden die werden afgewisseld door het zicht op de meren waar Finland zo rijk aan is.

Na een rit van een kleine 400 km. kwamen we aan in Kuopio. Aan de oever van een meer zagen we diverse oude schepen liggen die dienst deden als passagiersschip. Er werd op diverse billboards aangekondigd dat ze om 7 uur `s avonds zouden afvaren voor een dinnercruise. Omdat alles slechts in het Fins te lezen was konden we er niet uit opmaken of dit ook voor vandaag (Pinksteren) gold.

Navraag bij diverse voorbijgangers leverde geen resultaat.

Later, bij inchecken in het hotel zou blijken dat alle afvaarten waren gecancelled.

Dus, vandaag geen dinnercruise.

Vandaag hadden we slechts 180 km. te overbruggen.

Een groot gedeelte van de rit voerde ons door een Nationaal Park. Het park hebben we niet kunnen bereiken, de toegangsweg die we konden vinden was ongeplaveid. Door eerdere negatieve ervaringen met ongeplaveide wegen hebben we besloten maar door te rijden naar Vuokatti.

Voor we daar arriveerden was er nog de mogelijkheid een huskyfarm te bezoeken.

We werden er vriendelijk ontvangen door de eigenaar en zijn vrouw. Zij lieten ons weten dat het helaas niet mogelijk was om vandaag een grote tour te doen, maar als we genoegen namen met een rondleiding kon dat wel gerealiseerd worden. De rondleiding zou dan gedaan worden door de Nederlandse stagiaire Ansje. Nou daar hadden we oren naar, dus gingen we met Ansje op pad.

Er bleken zich ruim 90 honden in de diverse hokken te bevinden, allemaal even opgewonden.

We kregen het nodige over de dieren te weten en we mochten sommige dieren voeren.

En nu zijn we in het hotel waar we een prachtig uitzicht over een meer hebben.

Morgen gaan we naar de plaats waar de Kerstman resideert, dat komt in een volgend relaas aan de orde.

Helsinki

Gisteren hebben we de tijd genomen voor het ontbijt in Stockholm.

We moesten op zijn laatst om 15.45 bij de terminal zijn om in te checken voor de overtocht naar Helsinki.

We zijn het centrum van Stockholm in gereden om een parking te zoeken. We kregen hetzelfde gevoel dat we hadden toen we in Portland een parking zochten voor de camper, er was geen plekje vrij.

Na verschillende keren het zelfde rondje te hebben gereden hebben we de moed opgegeven en zijn we naar de ferry terminal gereden. Stonden we daar tenminste als eerste in de rij.

We hebben in de buurt een plaats gezocht, en gevonden, waar we koffie konden drinken en uit rusten van de toch wel pittige wandeling.

Bij de auto terug gekomen bleek dat men zojuist begonnen was met inrijden, we konden dus naadloos aansluiten.

Aan boord gekomen werden we aangenaam verrast door de daar aanwezige faciliteiten. Er waren talloze restaurants, bars en winkels in iets wat wel iets weg had van de Haagse Passage.

We hebben daar enige tijd verpoost en later met een daar aangeschaft biertje op het achterdek in de zon gezeten.

Vanmorgen waren we om 10 uur in Helsinki. Om 12 uur werden we verwacht aanwezig te zijn in een zaal teneinde een concert van de Finse componist Jean Sibelius bij te wonen.

Het concert werd gegeven in een mooi, statig, oud pand.

Er werd verteld over het leven en de werken van Sibelius en er werden foto`s en films bij vertoond.

We kregen een cd met werken van de componist en na het concert was er tijd voor een drankje en een praatje met de uitvoerende musici. We hebben het bij een drankje gehouden.

Omdat het nog steeds stralend weer was besloten we met de hop on/ hop off bus de stad te gaan bekijken. En zo hebben we in anderhalf uur een groot gedeelte van Helsinki aan ons voorbij zien trekken, gezeten op het open bovendek.

Bij het eindpunt aangekomen bleek dat men doende was het jaarlijkse Summer Carnival op te starten. We hebben het schouwspel, gezeten op de trappen van het stadhuis, met veel plezier gadegeslagen.

Ook hebben we een 4D film gezien waar in de mooiste plekken van Finland werden getoond.

We vlogen als het ware over het land en werden daarbij soms door elkaar geschud of met een geringe hoeveelheid water besproeit.

Als laatste hebben we ook nog een boot tocht gemaakt door de archipel van de stad.

Ditmaal ook weer gezeten op een zonnig bovendek.

Helsinki is, mede door het uitstekende weer een bruisende stad.
Overal zag je mensen zonnebaden of anderszins in de zon zitten.

Het was overal even druk, maar gezellig druk.

De vorige keer dat we in Helsinki waren, enige jaren geleden tijden een cruise, was het kil en druilerig. We waren toen heel snel uitgekeken.

Vandaag hebben we een mooie dag beleefd.

Stockholm

We zijn in Stockholm en liggen min of meer uitgeteld op het bed van ons eerste hotel van deze reis.

Gisteren zijn we, volgens plan, om 07.30 uur vertrokken richting Kiel.

Daar zijn we na een paar korte pauzes om ca. 14.30 uur aangekomen.

We hadden het schip en de incheckbalie snel gevonden en konden ook direct inchecken.

Toen we het gebouw waar we hadden ingecheckt verlieten stond daar een hop on hop off bus met draaiende motor. Klaar voor vertrek. Maar niet zonder ons.

We hadden nog tijd om de auto in de wachtrij te zetten en hebben toen plaatsgenomen op het open bovendek van de bus. En zo hebben we ons een uur door Kiel laten rijden.

Bij een van de stopplaatsen, vlakbij de Stenaline, vonden we een vestiging van Vapiano.

Een Italiaans restaurant bekend om zijn goede koffie, lekkere zoetigheden en uitermate smakelijke witte wijn. En daar hebben we zittend in het zonnetje van genoten.

Maar het kon niet eeuwig duren want we moesten om 5 uur ter plaatse zijn om aan boord te gaan.

En dat ging razend snel, we stonden als derde in de rij die als eerste aan boord ging. Voor we het wisten zaten we in onze hut.

Na een heerlijke maaltijd hebben we in de lounge plaats genomen.

Daar was een dame liedjes aan het zingen. Na een poosje kondigde ze aan dat er een music quiz ging starten. En wij mochten ook meedoen.

We kregen een lijstje waarop we de antwoorden van de vragen moesten noteren.

Alle vragen hadden iets met muziek te maken. We hadden alle twee 8 van de 10 vragen goed. Maar er was iemand die er 9 goed had. En dus ging er een mooie fles cava een een doos chocolade aan ons beider neus resp. neusje voorbij.

Vanmorgen om 10 uur reden van over de kade in Göteborg en ging het richting Stockholm.

Maar natuurlijk hadden we nog enkele stops ingelast, eerst stopten we in Hjo. Een stadje aan het enorme grote Vätternmeer.

We hebben er langs de jacthaven en langs het strandje gelopen. Ook hebben we de kleurrijke houten huizen bekeken.

In Karlsberg is een grote vesting, daar zijn we ook geweest. En we waren er niet alleeen.

Het was er gezellig druk doordat het vandaag de Zweedse nationale feestdag is.

Er was een braderie en er werden oude Amerikaanse auto`s geshowt.

We hebben een drankje genuttigd in een Pipi Langkous huisje.

Verder moet nog vermeld worden dat het hier hoogzomer is, bijna onbewolkt en 28 graden,