We waren gisteren nog maar net onderweg van Soyons naar Sainte Maxime toen we door een hevige regenbui werden getroffen. Het was gelukkig heel rustig op de weg zodat we er niet teveel last van hebben ondervonden. Omdat we een extra stop hadden ingelast in Les Baux de Provence moesten we 48 kilometer omrijden om daar te geraken. Het laatste gedeelte reden we over bergachtige en bochtige wegen.

Maar desondanks waren we ruim op tijd in het dorpje. We schrokken toen we het dorpje binnen reden, het was ondanks het vroege uur en het slechte weer ontzettend druk, alle parkeerplaatsen waren bezet en voor het pand waar we naar binnen wilden stond een enorme rij wachtenden.

Waarvoor we hier waren gekomen was iets dat was aangekondigd als een lichtshow met als titel :

"Dali, het eindeloze raadsel " en "Gaudi, architect van de verbeelding"

We hadden al tickets bij ons dus de rij wachtenden was geen beletsel, we konden de immense ruimte betreden en waren verbijsterd over wat we zagen en hoorden.

We hadden verwacht in een museumzaal terecht te komen met misschien 10 à 20 bezoekers en hier en daar een beeldscherm of filmdoek. Maar dit was van een heel andere orde, we kwamen in een ruimte waar vroeger kalkzandsteen werd gewonnen. Op alle muren, plafonds en enorme pilaren werden beelden geprojecteerd, soms werden overal dezelfde beelden getoond, daarna was er op verschillende plekken weer een verschillende video te zien. Een en ander werd begeleid door muziek van o.a. Pink Floyd. Een geweldige ervaring ! Ik sluit een filmpje van Youtube in zodat u er een beeld bij kunt krijgen. Ik heb ook een stukje video opgenomen maar dat wil ik niet onbewerkt laten zien, dat komt me waarschijnlijk op hevige kritiek van Paul Vogelsang te staan.

Hier is een impressie over Dali te zien.

Hier van Gaudi.Na het verlaten van de steengroeve bleek het weer Frans nazomer weer te zijn, dus konden we het laatste stuk naar Sainte Maxime zonder zwiepende ruitenwissers voor ons naar de eindbestemming rijden.Ons eerste bezoek was de Tourist Information, we komen daar elk jaar op de eerste dag van ons verblijf en laten ons voorlichten over de diverse activiteiten in de stad en de omgeving. Daarna konden we direct naar de plaatselijke kerk waar een concert werd gegeven met muziek van Paganini en Schubert.Het kwartet had de ongebruikelijke samenstelling : fluit, gitaar, cello en viool. Het was erg druk , bijna iedereen was voorzien van een mondkapje, maar van een meter regel was geen sprake. Omdat er steeds meer mensen voor, achter en opzij bij ons kwamen zitten hebben we ons verplaatst naar de zijbeuk, weliswaar konden we minder van de uitvoerenden zien maar hebben we toch van het concert kunnen genieten.

Ingrid en Robert