We zijn in Møgeltønder een plaats in Jutland, Denemarken.

Vrijdag zijn we aan onze reis begonnen. De eerste nacht hebben we doorgebracht in Cloppenburg, een stad in Nedersaksen (BRD). We waren daar al vroeg in de middag, maar meer dan een korte wandeling door de stad is er niet van gekomen. De hitte van de afgelopen weken heeft zijn tol geëist. Daarom hebben we de rest van de dag lezend en rustend doorgebracht.

Vanmorgen, na het nuttigen van een uitstekend ontbijt, moesten de laatste ruim 400 kilometer naar de startplaats van de Denemarken reis worden gereden. Een en ander vond plaats dan weer onder een dik wolkendek, een stralende zon of in een stortbui.

Rond het middaguur waren we op de plaats waar van we ons hadden afgevraagd wat het ons zou brengen, de grensovergang naar Denemarken. Twee rijbanen werd er één en zodoende werd de snelheid ook teruggebracht tot nul en dus stonden we stil. Aan de linkerkant van de weg stond een persoon in een soort wachthokje, door middel van handgebaren liet hij de aan hem voorbij rijdende chauffeurs weten of ze mochten door rijden het vrije Denemarken in, of rechtsaf moesten slaan teneinde in een speciaal daarvoor ingerichte ruimte onderworpen te worden aan een kruisverhoor.

Wij zagen er blijkbaar zo betrouwbaar uit dat we mochten door rijden.

En zo kwamen we enige tijd later aan in Rudbøl, gelegen aan een meer in een prachtige omgeving. We hebben er een stukje langs de oever van het meer gelopen en zo kwamen we bij de afgesloten grensovergang met Duitsland. De slagbomen zijn neergelaten en de voetpaden zijn met hekken en linten ook afgesloten. Het geheel biedt een sinistere aanblik.

Ook in Højer hebben we een stukje door het slapende stadje gelopen.

Daarna ging het over de zeer rustige binnenwegen naar Møgeltønder de eindbestemming voor vandaag. We hebben er wat wordt genoemd : "het mooiste straatje van Denemarken" gelopen en hebben de eeuwenoude kerk bekeken.

We logeren een nacht in wat vroeger een slot was, de Schackenborg Slotskro.

In het restaurant konden we niet zo goed uit het menu komen, het was uitsluitend in het Deens gesteld.

Een serveerster kwam ons te hulp door alle items voor ons in het Engels uit te leggen.

Toen we al besteld hadden kwam er een andere dame, die voortreffelijk Duits sprak, vragen of wij als Duitsers het allemaal wel begrepen hadden. Nadat we lieten weten dat we echt Hollanders waren hebben we conversatie in het Duits voortgezet en een plezierige avond beleefd, niet in de laatste plaats door de uitmuntende maaltijd die we genuttigd hebben.