dinsdag, 4 februari 2020

We hadden gisteren te horen gekregen dat we in BB King Blues club volgnummertjes konden halen om door de healthcheck en paspoortcontrole te komen. Zo wilde men kennelijk voorkomen dat iedereen tegelijk aan de wal zou gaan. Men was echter vergeten te zeggen hoe laat e.e.a. zou gaan plaatsvinden. En dus stonden we om 06.30 uur in de club waar we te horen kregen dat vanaf 06.50 uur gestart zou worden. En zo hadden we als een van eersten onze kaartjes en stonden na het nemen van vingerafdrukken en temperatuur op straat voor de cruiseterminal. We hebben nog gezocht naar een persoon die er zou moeten zijn en waar we eventueel een tour konden boeken. We hebben de man niet gezien. Wel werden we al snel omringd door een aantal taxichauffeurs die ons hun diensten aanboden . Één van hen sprak redelijk Engels, alles wat we met hem bespraken werd daarna voor de overige aanwezigen omgezet in het Chinees/Taiwanees. En zo duurde het geruime tijd voor we met één van de heren tot overeenstemming kwamen. Hij had een briefje bij zich waarop de bezienswaardigheid van de stad zowel in het Engels als in het Chinees vermeld waren. En zo konden we door aan te wijzen onze wensen kenbaar maken.
En zo hebben we het Fo Guang Shan complex bezocht. Een plek op een uur rijden van de stad. Dat uur heeft de chauffeur kunnen inkorten door op plaatsen waar hij 100 km. per uur mocht rijden de 140 aan te tikken.
Hoogtepunt in het complex was het Buddha Museum. Een werkelijk prachtig museum, we zagen veel beelden en afbeeldingen van jade.
En natuurlijk was er een gigantische "gouden" Buddha.
Het gehele gebouw straalt een weldadige rust uit. We werden er te woord gestaan door de in het nabij gelegen klooster wonende monniken.
De volgende stop zou een boulevard zijn waar we koffie zouden gaan drinken. We hadden verwacht een boulevard met zeezicht aan te treffen, dus was de teleurstelling groot toen de boulevard een enorme brede en vooral drukke straat bleek te zijn waar zich een Starbucks bevond. De koffie smaakte best.
Volgende stop: een tempelcomplex gewijd aan een oorlogsheld, ook hier weer een allesoverheersende rust en stilte.
Tot slot bezochten we nog het voormalig Britse consulaat dat tot museum is getransformeerd.
Ofschoon er door de taalbarrière niet veel contact mogelijk was met de chauffeur heeft hij zijn best gedaan ons een mooie dag te bezorgen en dat is ten volle gelukt.