Vaarschema aangepast

We hebben een mail ontvangen van Holland America Line.

Wat we al hadden verwacht gaat ook gebeuren ; het coronavirus gaat roet in het eten gooien.

De eerste Chinese stad, Shanghai, die we zouden aandoen op 15 februari is uit het vaarschema verwijderd. De mensen die in die stad hun cruise zouden eindigen gaan, zoals nu de planning is, in Yokohama van boord.

Voor ons heeft dat als gevolg dat we de excursie die we in Shanghai hebben geboekt moeten annuleren. Dit proces is inmiddels in gang gezet.

Verder was te lezen in de mail van HAL dat er voor wat betreft de aankomst op Hongkong airport en het aan boord gaan van de Westerdam niet te veel problemen worden verwacht.

Ongeveer 10 jaar geleden was er een uitbraak van de Mexicaanse griep. We vlogen toen naar Shanghai om vanuit daar een rondreis door China te beginnen.

Voordat we arriveerden in Shanghai kregen we van de gezagvoerder te horen dat we niet direct van boord konden maar dat er eerst ¨maanmannetjes ¨ zouden komen om van elke passagier de temperatuur te nemen.

En aldus geschiedde, er kwamen een paar personen aan boord die er ongeveer uitzagen als op bijgaande foto. Het nemen van de temperatuur duurde nog geen kwartier, daarna mocht iedereen het vliegtuig verlaten. We verwachten dat de aankomst in Hongkong nu ook dergelijke beelden gaat opleveren.

Er is vanmorgen telefonisch contact geweest met HAL, ik heb gevraagd een herziene route te mailen. We zijn wel benieuwd of ook Beijing en Dalian gemeden gaan worden. We hebben nog geen reactie ontvangen.

Een poging om een excursie te boeken in Yokohama is ook op niets uitgelopen, de website moet daarvoor eerst worden aangepast, en dat kan nog wel even op zich laten wachten. We kregen het advies de boeking aan boord te doen.

Tot zover deze berichtgeving, mochten er redenen zijn om u verder in te lichten, dan zullen we dat zeker niet nalaten.

Voor diegenen die de foto`s niet kunnen vinden; voor het bekijken van foto`s dient in het menu Foto`s te worden aangeklikt.

28 NACHTEN COLLECTORS’ CRUISE JAPAN, TAIWAN EN CHINA

Op 30 januari is het zover, dan vliegen we per KLM, non stop, naar Hongkong.

We komen daar op 31 januari aan, er is voor een nacht een hotel gereserveerd.

We laten ons op 1 februari naar de Kai Tak Cruise Terminal vervoeren. Daar hopen we de ¨Westerdam¨ aan te treffen het, schip van de Holland America Line waarop we al meerdere keren te gast zijn geweest.

Zo hebben we in 2016 een cruise naar/in Alaska gemaakt en in 2017 een cruise in de Middellandse Zee.

In de avond van de eerste februari gaan de trossen los en begint een reis die 4 weken zal gaan duren.

Tijdens deze 4 weken doe we de volgende landen aan :

China, Filipijnen, Japan, Taiwan en Korea.

In totaal doen we 17 plaatsen aan in de verschillende landen.

We gaan proberen in alle plaatsen een excursie te doen.

In Sjanghai en Beijing zijn we in het verleden al eens geweest en hebben we al de hoogtepunten van de steden kunnen zien. Maar wie weet is er nog iets te boeken als we ter plaatse zijn .

De cruise eindigt op 29 februari in Sjanghai. Ook daar blijven we een nacht omdat we net te laat arriveren om op die dag nog naar huis te vliegen.

In eerste instantie hadden we een 2 weekse cruise in optie staan. Maar toen we de route nog eens bestudeerden vonden dat we wel heel weinig plaatsen in Japan zouden aandoen. En waar het ons om ging is zoveel mogelijk van Japan te zien. De cruise die aansluitend was aan de cruise die in optie stond deed meerdere plaatsen in Japan aan. Dus moesten we de keuze maken, of de cruise boeken die meer plaatsen aandoet in Japan, of beide cruises boeken en op die manier alles wat mogelijk is te zien krijgen van Japan. We hebben voor de laatste mogelijkheid gekozen en blijven dus 4 weken aan boord.

Er zijn intussen een paar wijzigingen in de route aangebracht, zo zouden we in Keelung (Taiwan) een dag blijven, dat is nu veranderd in 2 dagen.

Een dag in de haven van Qingdao (China) is veranderd in een dag op zee. We blijven een nacht langer in Beijing.

Een dag nadat we we een excursie hadden geboekt in Naha (Japan) zagen we op het journaal dat in die stad een eeuwenoud kasteel door brand was verwoest..

En ja, u raad het al, de excursie ging juist naar dat kasteel. Na het uitwisselen van enige E-mails hebben we de vooruitbetaalde kosten voor de excursie terug gestort gekregen.

Enkele dagen geleden hebben we kunnen vernemen dat er in de buurt van Manilla een vulkaan is uitgebarsten. Manilla is de eerste haven die we aandoen op 3 februari.

We hebben daar een citytour geboekt. Hopelijk hebben we dan geen last meer van de onrustige vulkaan. We gaan er van uit dat de tour gecancelled gaat worden als de weersomstandigheden te slecht zijn om de tour te doen.

We zijn druk met het voorbereiden van de reis, natuurlijk zijn de cruise en de vluchten geboekt.

Ook de hotels voor en na de cruise zijn besproken.

Alleen voor China hebben we een visum nodig, het aanvragen daarvan heeft ons vele hoofdbrekens opgeleverd.

Online konden we een vragenlijst invullen, in deze lijst werden de meest onmogelijk vragen gesteld.

Zo moesten de werkgevers inclusief contactpersoon en telefoonnummers worden opgegeven. Ook was men geïnteresseerd in de genoten opleiding en het saldo van de bankrekening.

Na het beantwoorden van, naar onze mening, nog meer niet ter zake doende vragen was de vragenlijst dan eindelijk klaar. We hebben een afspraak gemaakt bij het Chinese Visa Application Service Center in Den Haag om daar de papieren, pasfoto`s, paspoorten e.d. in te leveren. E.e.a. had ook per post kunnen geschieden, maar Ingrid moest er sowieso heen om haar vingerafdrukken te laten nemen. Ik ben daarvan vrijgesteld omdat het nemen van vinger afdrukken alleen noodzakelijk is voor personen jonger dan 70 jaar.

En zo heeft ouder zijn dus ook voordelen.

Intussen zijn we al zover dat we de spullen hebben ingeleverd.

Het nemen van de vingerafdrukken van Ingrid was nog een heel gedoe, de vingers moesten op een apparaatje met een glazen plaatje worden gelegd, de vinger afdrukken zouden dan op een beeldscherm te zien moeten zijn. Maar dat wilde maar niet lukken.

Na talloze pogingen ging een medewerker er zich mee bemoeien door op Ingrid haar hand te gaan leunen, na talloze pogingen had ook dat geen effect.

Of het nemen van de vingerafdrukken uiteindelijk gelukt is zullen we nooit weten, maar we hebben intussen wel de visa in huis.

En nu moeten we alleen nog maar de dagen voor vertrek aftellen en de koffers pakken.

Thuis

We zijn sinds donderdagmiddag weer thuis.

Het stuk van Bremen naar huis hebben we redelijk snel kunnen overbruggen.

We hebben natuurlijk weer een mooie en drukke reis gemaakt.

we hebben veel indrukken opgedaan, we hebben een prachtige en gevarieerde natuur gezien.

En niet geheel onbelangrijk ; we hebben heerlijk gegeten.

We hebben in goede hotels gelogeerd, en zijn vooral te spreken over de ontbijten in de hotels.

We hebben 6503 km. gereden,

Omdat op sommige trajecten de maximum snelheid 80 km. per uur was en in stedelijk gebied nog lager, hebben veel verplaatsingen lang geduurd.

En nu rusten we uit, en dat is nodig, want het is best een vermoeiende reis geweest.

Bremen

Op maandag moest het laatste stukje door Noorwegen gereden worden, van Beitostolen naar Oslo.

De oorspronkelijke reis die we geboekt hebben zou in Oslo eindigen met het aan boord gaan van een schip van de Stenaline.

Wij hebben er echter voor gekozen om een extra dag in Oslo te blijven.

In Oslo aangekomen zijn we direct naar het Vigeland Museum gereden. We hadden begrepen dat het vinden van een parking in Oslo het grootste probleem zou worden, echter bij het museum aangekomen , bleek dat we voor de deur ,weliswaar betaald, konden parkeren.

Maar..... het museum bleek gesloten op maandag. Gelukkig was het nabij gelegen Vigeland Park wel geopend.

In het park staan 212 stenen en bronzen beelden van de kunstenaar Gustav Vigeland. De beelden zijn gemaakt tussen 1907 en 1942.

Veel beelden symboliseren de kringloop van het menselijk leven. Onderaan de brug is de ontwikkeling van een embryo tot een kleuter te zien, terwijl rondom deMonolittenalle levensstadia van de mens te zien zijn. Op de monoliet zelf staan op elkaar klimmende menselijke figuren afgebeeld.Dit complex is een monumentale verzameling figuren uit brons en steen. Het beeldenpark is ontstaan in de jaren 1923 tot 1943

Ook is er een prachtig aangelegde tuin en zijn er diverse gelegenheden om van een drankje en hapje te genieten, in dit geval in een stralend zonnetje. We hebben er dan ook graag gebruik van gemaakt.

Vanaf het park was het ca. 5 km. rijden naar het hotel, we hebben er een uur over gedaan. De hele stad zat, en zit waarschijnlijk elke dag, dicht. Er waren diverse wegomleggingen en versmallingen, op sommige punten stond de politie een poging te doen het verkeer in goede banen te leiden.

Toen we in het hotel aankwamen werd ons medegedeeld dat we zojuist de parking voorbij gereden waren en ons dus nogmaals in de heksenketel konden storten.

Ook kregen we te horen dat er tot de volgende ochtend geen warm water op de kamer zou zijn.

Op de kamer konden we voorts vaststellen dat het internet niet werkte, bij navraag bleek dat men er alles aan deed om dit te verhelpen..

Thon Hotel Opera zouden we geen aanrader willen noemen.

In de avond hadden we een Norwegian Cruise on the Fjords geboekt.
We wilden er met de auto heen als er een parking was of anders een taxi nemen. De vertrekplaats lag (met de auto) op ca. 5km. van het hotel.

Het bleek echter ook mogelijk om er te voet te komen, dat zou 20 minuten lopen zijn.

Die 20 minuten bleken er in ons tempo 40 te zijn, maar we liepen langs een mooie route.

Het schip bleek een zeer antiek zeilschip te zijn, er waren naar schatting 180 personen van diverse nationaliteiten aan boord. En al die mensen gingen, net als wij, genieten van een Noors buffet.

Dat buffet bestond uit : garnalen, brood, boter en mayonaise.

We mochten (moesten) zelf opscheppen en dat hebben we dan ook diverse keren gedaan.

Al etend hebben we zo een groot gedeelte van de kustlijn van de Oslofjorden aan ons voorbij zien glijden. En omdat we na afloop nog ruim een half uur moesten lopen om weer in het hotel te geraken konden we en passant de teveel ingenomen calorieën verbranden.

De volgende dag hadden we nog tot laat in de middag de tijd om wat van de stad te zien.

We hebben door het centrum gelopen en het parlement en het koninklijk paleis gezien.

Om 13.00 uur hadden we een tour in de Opera van Oslo geboekt, precies op tijd want het was gedaan met het mooie weer en de regen viel gestaag. Het was een zeer interessante rondleiding. We kregen veel van het gebouw te zien, vanaf het balkon met uitzicht op het podium waar men druk bezig was een voorstelling voor te bereiden. Later mochten we backstage en op het podium. We zagen de kleedkamers en de oefenruimtes van het ballet.

En nu zijn we in Bremen.

We hebben er voor gekozen niet de laatste 1000 km. in een dag te rijden.

En dat is maar goed ook, hoewel we een gedeelte van de rit meer dan 130 km .per uur konden rijden hebben we ook verschillende keren stil gestaan.

Vanmorgen om 07.15 uur konden vanaf de ¨Stena Saga¨ vertrekken in Frederikshavn en we waren pas om 14.30 uur in Bremen.

Daar zijn we nog wel even de stad in geweest en hebben een stadstour gedaan. Na een smakelijke maaltijd en een zo mogelijk nog smakelijker biertje zitten we nu bij te komen van de vermoeienissen en de warmte.

Morgen gaan we de laatste 398 km. naar huis rijden.

Beitostolen 2

In Beito, een dorp vlakbij het hotel, hadden we een excursie geboekt.

Een carsledge husky safari.

We werden welkom geheten door Elin. Ze is Finse en zou ons vandaag begeleiden.

Als eerste konden we de ruimte betreden waar alle honden waren, ze liggen allemaal aan de ketting en begonnen allemaal te blaffen toen we hun territorium betraden .

We kregen uitgelegd hoe we de dieren hun harnas moesten aantrekken en ze moesten inspannen.

Toen we het echter zonder de hulp van Elin moesten doen bleek dat we een stukje van de les gemist hadden.

Met wat extra onderricht is het natuurlijk wel gelukt. We kregen uitgelegd welke route we zouden gaan rijden. De route zou voornamelijk door bossen gaan, met veel hellingen en bochten.

Elin ging voor ons uit met een span van 6 honden, wij hadden een karretje met 7 honden.

Terwijl Ingrid geheel ontspannen in de zetel had plaatsgenomen mocht ik de kar besturen.

In het begin ging het nog wat moeizaam maar we hadden al snel de slag te pakken, vooral veel remmen bij het afdalen van hellingen en het nemen van te scherpe bochten.

We hebben ca. 6 km. afgelegd en vonden het een geweldige ervaring.

In de middag hadden we een boottocht op een meer geboekt, we hebben in 2 uur het meer op en neer gevaren en genoten van het prachtige uitzicht op de bergen om ons heen.

Beitostolen 1

Voor gisteren stond het langste traject van deze reis gepland : ruim 500km.

Volgens Google Maps zou de rit ca. 7 uur gaan duren.

Aan het einde van de dag bleek dat dit wel ongeveer klopte.

Toen we uit Fauske vertrokken scheen er een uitbundig zonnetje, echter het weer zou al snel omslaan en zo hebben we praktisch de rest van de dag in de regen gereden.

Toch hebben we weer van de prachtige natuur kunnen genieten, afwisselend reden we door eindeloze bossen, dan weer langs onmetelijke meren.

We hebben nog een stop gemaakt in Trondheim om aldaar de Kathedraal en de oude brug te bewonderen. We hebben door het oude centrum gelopen, de oude pakhuizen zijn prachtig gerestaureerd.

Toen we de stad verlieten kwamen we in een heuse file terecht, we hadden niet verwacht dat dat ooit zou gebeuren. In de omgeving van een grote stad kan het blijkbaar ook mis gaan.

Geheel verkwikt, na een goede en lange nachtrust, ging het vanmorgen richting Beitostolen.

Hoewel de route een stuk korter was dan de dag ervoor ging het niet van een leien dakje.

We werden met diverse obstakels op de weg geconfronteerd.

We waren maar net onderweg toen we diverse keren vaart moesten minderen, er bleken veel wielrenners op de weg te zijn, maar dan ook echt veel.

Later bleek er een wedstrijd gaande te zijn, er werd gereden van Trondheim naar Oslo, ruim 500 km. Maar wel in 2 dagen dus.

Nu is het in Noorwegen gebruik dat men als er een fietser ingehaald moet worden, men geheel naar de linker weghelft verhuist. Maar bij tegemoetkomend verkeer of een bocht in de weg kan dat lang op zich laten wachten.

Telkens als we de grootste groep dan eindelijk hadden voorbij gereden werd er door ons een stop ingelast. Hierdoor werd na de stop het gehele ritueel weer herhaald.

Het duurde dus heeeel lang voor we in Lom arriveerden.

Daar hebben we een prachtige oude kerk bewonderd. Ook daar moesten we weer geduld oefenen. Toen we rond 12.30 uur naar binnen wilden gaan bleek er een huwelijks inzegening plaats te vinden en werden we verzocht om 14.30 uur terug te keren.

We hadden dus mooi de gelegenheid om de stad te bekijken. In het bezoekerscentrum van het national park zagen we een film over de 4 seizoenen in de het park.

Bij de touristinfo hebben we voor morgen een boottocht op een van de vele meren geboekt.

Op de weg naar het hotel werden we weer met obstakels op de weg geconfronteerd.

Deze keer geen fietsen, maar schapen en koeien. Ook hier moesten we een paar keer in de remmen.

We hebben het laatste stuk door een desolaat landschap gereden, besneeuwde bergen aan de horizon, daarnaast azuurblauwe meren of land dat bezaaid is met duizenden keien, rotsblokken e.d.

Mosjoen

Gisteren moest er als eerste een stukje gevaren worden, vanuit de stad waar we 2 dagen waren verbleven vertrok de veerboot naar Skutvik.

De tocht duurde ca. 2 uur. We hebben aan boord zitten praten met een paar Nederlanders die in een groep van 36 personen in een bus ongeveer dezelfde route afleggen als wij.

Alleen doen zij er 2 weken over en wij hebben er 3 weken voor uitgetrokken.

De bus vertrekt vroeg in de morgen en het is voorgekomen dat de groep `s avonds om 9 uur aan het diner zat.

Dat lijkt niet echt heel ontspannend.

In Fauske aangekomen zijn we op zoek gegaan naar het Folk Museum. En na enig zoeken hebben we dat ook gevonden. Het ligt in een parkachtige omgeving aan een fjord. Er zijn diverse huizen uit de jaren rond 1900 en ouder, die elders zijn afgebroken en hier opnieuw opgebouwd.

Toen we ons bij de receptie meldden bleek dat het museum nog niet geopend was, het seizoen begint pas volgende week.

Toch bleek er iemand zo aardig te zijn om ons rond te leiden. We kregen de huisjes te zien waarin de mensen woonden er er werd uitgelegd hoe de mensen leefden.

De mannen en vrouwen waren vele maanden van elkaar gescheiden, de mannen gingen naar de Lofoten om daar te vissen en de vrouwen bleven achter om op het land te werken.

Het hotel ligt vlakbij het centrum, we hebben daar gewandeld en wat gegeten.

Vanmorgen was het nog redelijk weer toen we vertrokken, ook toen we in het Arctic Center aankwamen regende het nog niet. Dus hebben we te voet de poolcirkel kunnen passeren.

In het center hebben we een mooie film gezien die de diverse seizoenen liet zienAls volgende stop hadden we Mo I Rana gepland. Onderweg daar heen viel de regen gestaag en moesten we de snelheid vaak aanpassen i.v.m. wegwerkzaamheden.

Hoewel het nog steeds regende waren we blij dat we de rit even konden onderbreken.

In het stadje gingen we op zoek naar het Moment Museum, we dachten het na wat zoeken gevonden te hebben, maar helaas, het was verhuisd en juist gisteren op een andere lokatie heropend.

We kregen het nieuwe adres en gingen daar maar weer naar op zoek.

Een expositie behelst de wegenbouw in de omgeving, en daar hadden we juist vandaag genoeg mee te maken gekregen.

Het hotel in Mosjoen is vlakbij het oude centrum. Er zijn diverse oude houten huizen in vrolijke kleuren. We konden net voor een volgende regenbui nog een wandeling door het centrum maken.

Svolvaer 2

We hebben over de hotels waar we verblijven niets te klagen. Alle hotels zijn comfortabel en met name de ontbijten vinden we erg goed en zeer gevarieerd.

We hebben lang gedacht dat het ontbijt dat we eens nuttigden in Bangkok, in het Amari Hotel, alles sloeg, maar het ontbijt dat we vanmorgen in het Thon Hotel in Svolvaer hebben genuttigd komt met stip binnen op een eerste plaats.

In Bangkok hadden we o.a. de keuze tussen een complete hamburger en nasi goreng, diverse Chinese en Japanse gerechten en verder alles wat je maar bedenken kunt.

Wat we vanmorgen kregen voorgeschoteld was te veel om op te noemen, maar ik ga het toch proberen:

diverse worst en ham soorten, kazen, zalm in verschillende uitvoeringen, haring in verschillende dressings. En ga zo maar door. Als klap de vuurpijl zagen we bij het verlaten van het restaurant een vitrine die ons nog niet was opgevallen. Uit de Noorse tekst konden we opmaken dat het Italiaans ijs was gemaakt op de Lofoten manier. De dame achter het buffet greep al naar een ijstang om ons van een ruime portie te voorzien. Daarvoor hebben we echter vriendelijk bedankt, er zijn grenzen, en morgen is er gelukkig nog een dag.

We hebben om de spijsvertering een beetje op gang te helpen een stukje door het stadje gelopen en hebben bij de plaatselijke touroperator navraag gedaan over de tour die we later die dag zouden gaan maken. Hij verwachtte ons om ca. 3 uur voor een ribboat safari.

Daarna zijn we nog naar Henningsvaer gereden, een vissershavenplaats waar het leven lijkt stil te staan.

Toen was het tijd voor de RIB boat tour (RIB = rigid inflatable boat).

Na een korte incheck en het lezen van de veiligheidsinstructies was het tijd om aan boord te gaan. We waren met ca. 10 personen, vogels van diverse pluimage. Ook het Nederlandse stel dat we hadden ontmoet tijdens de eland safari in Rovamieni waren er weer bij.

De boot joeg, na later bleek, met een snelheid van 42 km. per uur over het water.

Plotseling werd de boot stil gelegd, een teken dat er wat te zien was, en ja hoor, we kregen een adelaar in het vizier. Het dier kwam zo dicht bij de boot dat het redelijk gemakkelijk te fotograferen was.

We kregen uitleg over de vogels en over de mensen die op de afgelegen plaatsen wonen.

Het was een mooie tour, jammer dat het weer een beetje tegenviel. Ondanks de verstrekte thermo kleding zijn we toch een beetje nat en koud geworden.